#1. Το ημερολόγιο λέει πως έχουμε μπει στο 2013. Εδώ κι ένα μήνα, για τα καλά και ανεπιστρεπτί! Το νιώθεις στην καθημερινότητα σου, κάτι έχει αλλάξει! Υπάρχει πλέον μια πίεση, μια θετική(;) ορμή. Ναι, ο απολογισμός μου για το 2012 θα μπορούσε να είναι κάπως έτσι «Nobody fucks up like I do, but you’ll never succeed unless you take risks», όμως στιγμές στιγμές νιώθω, νιώθουμε, σαν το μπαλάκι που κάποιος το πέταξε κι αυτό έφτασε κάτω και κάνει την αναπήδηση του για ν’αρχίσει ν’ανεβαίνει. Ιδέα μου; Πραγματικότητα; Θα δείξει. Στοίχημα πως θα είμαστε εδώ να το δούμε; Ίσως δεν το έλεγε άδικα ο φίλος πως στις χειρότερες στιγμές του σκέφτόταν πως εγώ θα χαμογελούσα αισιόδοξα…
#2. Τις γιορτές, βρέθηκα με μια παλιά παρέα φίλων. Μερικούς είχα να τους δω χρόνια. Φάγαμε, ήπιαμε, χορέψαμε, μιλήσαμε, ακούσαμε. Χαλαρά, ανθρώπινα. Μου συνέβη για πρώτη φορά ίσως, μετά από πολλά χρόνια. Τριάντα άνθρωποι, στον ίδιο χώρο, χωρίς την αγωνία του «να αποδείξουμε» κάτι. Όχι γιατί δεν το είχαμε πετύχει αυτό το κάτι, ο καθένας το δικό του, αλλά γιατί είχαμε συνειδητοποιήσει πως ότι και αν ήταν αυτό, ήταν λιγότερο σημαντικό από το ότι ήμαστε όλοι πάλι εκεί. «Οι άνθρωποι πάνω από τα νούμερα…», σκέφτηκα, «…που νομίζουν πως το κάτι τους κάνει ανθρώπους» συμπλήρωσα. Και γέλασα. Ναι, τελικά, διαχρονικά, έχει σημασία να βρίσκεις ανθρώπους…
#3. Ορυμαγδός. Βαρύγδουπη λέξη. Την έμαθα από τις ειδήσεις. Μετά την έψαξα και στο λεξικό. Πλέον, τη ζω, όλα στη ζωή μας εξάλλου είναι ένας ορυμαγδός, πληροφορίες, καταγγελίες, αποκαλύψεις, ιδέες, δεδομένα. Αγαπώ όλο αυτό το παιχνίδι των δεδομένων, έχω απολαύσει το ότι στην κρίσιμη στιγμή ενός δύσκολου meeting ανοίγεις εκείνο το αρχείο excel που όλοι είχαν ξεχάσει πως είχες (κι εύχονταν να είχες ξεχάσει κι εσύ). Το πρόβλημα όμως είναι πως το αρχείο εκείνο δεν οδήγησε ποτέ στο να πάρουμε μια απόφαση. Και πως έχω πολλά άλλα τέτοια αρχεία που έχω ξεχάσει πως τα έχω. Χρήσιμο το να κρατάς αρχεία, να συλλέγεις δεδομένα. Χρησιμότερο όμως να τα χρησιμοποιείς για να αποφασίσεις.
#4. «Πριν αρχίσεις να σπαταλάς χρόνο με το πως θα πάρεις μιαν απόφαση, αποφάσισε τι είδους απόφαση θέλεις να πάρεις.» «Δηλαδή;» «Δηλαδή αν θέλεις να κάνεις μία από τα ίδια ή είναι ώρα να κάνεις κάτι διαφορετικό!» «Ε;» «Αν θες να κάνεις μία από τα ίδια, δεν είναι δύσκολο, απλά πρέπει να πάρεις τις ίδιες αποφάσεις. Αν όμως πάρεις μια διαφορετική απόφαση, τότε θα κάνεις κάτι διαφορετικό.» «…» «Δοκίμασε. Διάλεξε ένα από τα τόσα που κάνεις καθημερινά και προσπάθησε να το κάνεις διαφορετικά. Μεγάλο ή μικρό είναι αδιάφορο, σημασία έχει την επομένη να διαλέξεις ακόμα ένα. Θα δεις που η καινοτομία θ’αρχίσει ν’αλλάζει τη μέρα σου.» (μια συζήτηση που κράτησα και εφαρμόζω).
#5. Πάντα μου άρεσε να έχω γύρω μου ομάδα, ανθρώπους. Μετανιώνω που δεν επεδίωξα πάντα να έχω καλύτερους και εξυπνότερους από μένα. Και μετανιώνω που όταν τους είχα δεν πέτυχα πάντα να μη μπλέκομαι στα πόδια τους, να τους αφήνω να παράγουν ανενόχλητοι. Είναι εθιστικό να νομίζεις πως τα ξέρεις όλα, ναρκώνει την ευθυκρισία μας μέχρι «θανάτου». Διάλεξε λοιπόν τους καλύτερους γύρω σου γιατί είναι αυτοί που θα φέρουν το καλύτερο αποτέλεσμα. Μοιράσου μαζί τους το όραμα σου, ξεκαθάρισε τους ρόλους και τις αποστολές και άσε να δουλέψουν για σένα, να σε διδάξουν αυτά που ξέρουν και δεν ξέρεις. Θα αντιληφθείς πρώτος την επιτυχία να πλησιάζει…
#6. Αν υπάρχει μία σταθερά στη δουλειά μας είναι η αλλαγή. Εξοικειωθείτε με αυτό. Τον Μάϊο του 1994 ανέλαβα την επικοινωνία του μεγαλύτερου τότε προμηθευτή τεχνολογίας του κλάδου των γραφικών τεχνών. Είχα ένα portfoglio, θυμάμαι, με περίπου 200 προϊόντα. Ένα χρόνο μετά όλα εκτός από τρία είχαν αναβαθμιστεί, αντικατασταθεί, αλλάξει. Άλλαξα κι εγώ και συνέχισα ν’αλλάζω, ειδικά όταν συνειδητοποίησα πως το ν’ακολουθείς την αγορά που εξελίσσεται, είναι ο μόνος τρόπος για να πετύχεις. Δεν είναι θέμα ταλέντου, όπως λέω στους συνεργάτες μου «είναι το να πιέζεις πάντα για το κάτι παραπάνω και να αναζητάς τις ευκαιρίες εκεί που πριν δεν υπήρχαν.»
#7. Θα κάνεις λάθη. Όποιος δουλεύει κάνει λάθη. Το θέμα είναι να μαθαίνεις από αυτά. Επίσης, να μη φοβηθείς να τα κάνεις. Τα λάθη σημαίνουν πως πήρες ρίσκο, πως πήρες απόφαση. Και πως θα ξαναπάρεις, αυτό σημαίνει επιχειρείν. Αν φοβηθείς το λάθος, τότε δεν προχωράς μπροστά. Για να το καταλάβεις, ανάγκασε τον εαυτό σου να ζήσει και λίγο έξω από τη ρουτίνα της μέρας. Δεν είχες ποτέ την περιέργεια να μάθεις τι γίνεται αλλού; Κάντο! Ενημερώσου, εκπαιδεύσου! Μη διστάσεις να μιλήσεις με ανθρώπους που δεν γνωρίζεις καλά, να ζητήσεις αυτά που χρειάζεσαι. Πιθανόν θα πετύχεις να ανοίξεις νέους, μεγαλύτερους δρόμους για την επιχείρησή σου, σίγουρα πάντως θα δείχνεις όλο και πιο ενδιαφέρων τύπος…
#8. Οι καλές ιδέες είναι υπεράνω όλων. Διότι στο τέλος της μέρας, η ουσία στη δουλειά μας είναι να είμαστε δημιουργικο για να υπάρχουν ιδέες και να παράγουμε περιεχόμενο, αν μπορούμε πρωτότυπο, για να τις επικοινωνούμε. Αυτό ήταν 100 χρόνια πριν, αυτό θα είναι και 100 χρόνια μετά. Εκείνο που μεταβάλλεται είναι τα εργαλεία, αλλά πιστεύω πως σε 100 χρόνια από σήμερα που ο κόσμος θα φαίνεται διαφορετικός και θα επικοινωνούμε με νέους τρόπους και περισσότερες συσκευές και πλατφόρμες και μεθόδους διανομής, τότε η δημιουργική ιδέα και το πρωτότυπο περιεχόμενο θα μετράνε περισσότερο. Γι’αυτό, επωφεληθείτε από κάθε μέρα που σας δίνεται. Το έχετε ξανακούσει, ναι, η ζωή δεν είναι πρόβα τζενεράλε…
#9. Eπίλογος. Οι ευκαιρίες περνούν διαρκώς από μπροστά μας, τις περισσότερες φορές, όπως λένε και στα ντέρμπυ, «you only get one shot – make it count.»
Γιάννης Π. Τριανταφύλλου
Ο Γιάννης Π. Τριανταφύλλου είναι διευθυντής μάρκετινγκ και ανάπτυξης με είκοσι και πλέον χρόνια παρουσίας στις γραφικές τέχνες, και έχει εργαστεί ως διευθυντικό στέλεχος σε μεγάλες εταιρείες του κλάδου στην Ελλάδα και το εξωτερικό.